ನನ್ನಾಕೆಯ Birthday

ಇವತ್ತು ಆದಿತ್ಯ  ಎಂದಿಗಿಂತ  ಮುಂಚೆನೇ  ಅಂದರೆ  8:30 ಗೆಲ್ಲ  ಹಠ  ಮಾಡ್ತಿದ್ದ  . ನಿದ್ದೆ  ಬರ್ತಾ  ಇತ್ತು  ಪಾಪ  ಅವನಿಗೆ . ಊಟ  ಮಾಡಿಸಿ  ಅವನನ್ನ  ಮಲಗಿಸಕ್ಕೆ  ಹೋದ  ನಂದುಡಿಯರ್  ಅವರೇ  ನಿದ್ದೆ  ಮಾಡ್ಬಿಟ್ಟಿದ್ರು  .


ನಂದು  ಊಟ  ಆಗಿದ್ರಿಂದ  12 ಘಂಟೆ  ಗೋಸ್ಕರ  ಕಾಯ್ತಾ  ಇದ್ದೆ .ಅವಳು  ಮಲಗಿದ  ತಕ್ಷಣವೇ  ಕಾರ್ನಲ್ಲಿ  ಹೋಗಿ  1Kg cake ತೊಗೊಂಡು ,Archies ನಲ್ಲಿ  ಎರಡು  greetimng cards ತೊಗೊಂಡು  ಬಂದೆ . ಒಂದು  ಕಾರ್ಡ್ ನಲ್ಲಿ  “Feel My Love “ ಅಂತ  , ನನ್ನ  ಯಾವುದಾದರು  ಕವಿತೆಯ  ಮೂಲಕ  ಪ್ರೀತಿ  ವ್ಯಕ್ತ  ಪಡಿಸೋಣ  ಅಂದ್ರೆ  , ಹಾಳಾದ್ದು  ಪದಗಳೇ  ಹುಟ್ಟಲಿಲ್ಲ  . ಘಂಟೆ  11 ಅಗೊಗಿದ್ರಿಂದ  ಯೋಗರಾಜ್  ಭಟ್ಟರ  ಹೊಸ  ಚಿತ್ರದ  4 ಸಾಲುಗಳನ್ನು  ಬರೆದೆ  ಆ  card ನಲ್ಲಿ  .
      ಎರಡನೇ  card ನಲ್ಲಿ  , birthday wishes ಬರೆದು  , ನನ್ನ  ಹಾಗು  ನನ್ನ   ಮಗುವಿನ  ತಾಯಾದ  ನನ್ನ  ನಂದುಗೆ  ಒಳ್ಳೆ  ಅರೋಗ್ಯ  ,ಆಯಸ್ಸು  ಹರಸಿದೆ  .ಅಡುಗೆ  ಮನೆಗೆ  ಹೋಗಿ  knife , plate ಎಲ್ಲ  ತಂದು  table ready ಮಾಡಿಟ್ಟು , balloons ಕತ್ತೊದ್ರೊಳಗೆ  11:55 ಆಗಿತ್ತು  .ಅವತ್ತು  January 19th .20th ಗೆ  Nandu alias Nandini – ನನ್ನ  ನೆಚ್ಚಿನ  ಮಡದಿಯ  birthday .
      ಮೇಲೆ  ಹೋಗಿ  ಮೆಲ್ಲ  , ಮಗನಿಗೆ  ಗೊತ್ತಾಗದ  ಹಾಗೆ  ಅವಳನ್ನ  ಎಬ್ಬಿಸಿ  ಕೆಳಗೆ  ಕರ್ಕೊಂಡು  ಬಂದೆ  .ನನ್ನ  arrangements ನೋಡಿ  ಅವಳಿಗೆ  ಆಶ್ಚರ್ಯ  . ಮದುವೆಗೆ  ಮುನ್ನ  ಅವಳ  birthday celebrate ಮಾಡಿದ್ದು  ಬಿಟ್ರೆ  , ನಂತರದ  ಎರಡೂ  b’days ಆಚರಿಸಕ್ಕೆ  ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ  .
      ನಂದು  ಹತ್ರ  cake cut ಮಾಡಿಸಿ  , ಅವಳಿಗೆ  cake ತಿನ್ನಿಸಿ  , ಹಣೆ  ಮೇಲೆ  ಸಣ್ಣ  ಮುತ್ತಿತ್ತು  , ಹುಟ್ಟು  ಹಬ್ಬದ  ಶುಭಾಷಯ  ಕೋರಿದೆ  . ಹಾಗೆ  ತಂದ  ಎರಡೂ   ಕಾರ್ಡ್ಸ್  ಅವಳಿಗೆ  ಕೊಟ್ಟೆ . ಅವಳಿಗೆ  ತುಂಬ  ಇಷ್ಟವಾದ  ,  ಕಳೆದ ವಾರ ಅವಳೇ  ಖುದ್ದು  ಆಯ್ದ  Diamond Necklace ಅನ್ನು  ಉಡುಗೊರೆ  ರೂಪದಲ್ಲಿ  ಕೊಟ್ಟು  ಅವಳ  ಮುಖದ  ಸಂತಸವನ್ನು  ನೋಡಿ  ನಾನು  ಸಂಬ್ರಮಿಸಿದೆ .
      “ಎರಡು  ವರ್ಷದಲ್ಲಿ  ಇಲ್ಲದ  ಪ್ರೀತಿ ,celebration ಇವಾಗ್ಯಾಕೆ  ” ಅಂತ  ಮೂಗು  ಮುರಿದಳು  ನನ್ನ  ಅರ್ಧಾಂಗಿ (ಹುಸಿ  ಕೋಪದ  ನಾಟಕ ) . ಅದಕ್ಕೆ, ತಕ್ಷಣ  ಇರೋ ಬರೋ  ಬುದ್ಧಿನೆಲ್ಲ  ಉಪಯೋಗಿಸಿ  , ಅದಕ್ಕೇ  ನಂದು  ಈ  ಎರಡು  card ಹಾಗು  ಎರಡು  ಗಿಫ್ಟು  – “ಒಂದು  diamond necklace , ಇನ್ನೊಂಧು  ಅದಕ್ಕಿಂತಾ  ಸುಂದರ  ವಾಗಿರುವ  ಆದಿ  “ ಎನ್ನಲು  ನಾಚಿ  ನೀರಾದಳು  ನನ್ನಾಕೆ .
       Aaditya – ಆರು  ತಿಂಗಳ  ಹಿಂದೆ  ಭೂಮಿಗೆ  ಬಂದು  , ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ  ಬಾಳನ್ನು  ಹರಸಿದ  ಮಗು .

puttaputta hejjegalu

ಆ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆಗಳು, ಅಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥವಾಗುವ ತೊದಲ್ನುಡಿ , ಮೈ ಮೇಲಿನ ಅಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಬಟ್ಟೆ ,ಎಳೆಯ ಸುಂದರ ಹೊಳಪಿನ ಚರ್ಮ, ಕೆಂಪನೆ ಚಿಗುರಿನಂಥಾ ಬೆರಳುಗಳು , ಹೊಳೆಯುವ ತುಟಿಗಳಲಿ ಮುಗ್ಧ ಮಂದಹಾಸ , ಯಾವೊಂದು ಕೊಂಕೂ ಅರಿಯದ ಮುಗ್ಧ ಮನೋಭಾವ , ಮನೆ ಮಂದಿಗೆಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಕ್ಕರೆಯ ಮುದ್ದಿನ ಕಂದಮ್ಮ ,ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಅಚ್ಚು ಮೆಚ್ಚು .
ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ತೊಡಕು ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ಇದ್ಹುತಿರುವ ಕಂದಮ್ಮ ಎಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದುಬಿಡುತ್ಹೋ ಎಂಬ ಭಯದಿಂದ ಹಿಡಿಯಲು ಬರುವ ಅದರ ತಾಯಿ , ಅಂದರೆ ನನ್ನ ಸೊಸೆಯನ್ನು ನೋಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ನಾನೂ ಮಗುವಾಗಿ ಹೋಗಿರುತೇನೆ.
ಅಂದಿನ ನೆನಪುಗಳ ಚಿತ್ರ ಹಾಗೆ ಕಣ್ಮುಂದೆ ಚಲಿಸ ತೊಢಗುತ್ತೆ . ಬಾಲ್ಯದ ಈ ಎಲ್ಲ ಅವಸ್ಥೆಗಳು ನೆನಪಿರದೆ ಇರಬಹುದು , ಹಾಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನು ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ವಯಸ್ಸೂ ಅದಲ್ಲ .ಆದರೆ  ಅಂತ ಎಲ್ಲ ಹಂತಗಳನ್ನು ದಾಟಿಯೇ ಇಷ್ಟುದೂರ ಸಾಗಿ ಅಜ್ಜಿಯ ಪಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬಂದಿರುವೆನು .
ಹೀಗೆ ಪುಟ್ಟ  ಪುಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನಿಡುತ್ತಾ ಪ್ರಾರಂಬಿಸಿದ ನನ್ನ ಬದುಕನ್ನು ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳ ಕೈ ಹಿಡಿದು ನಡೆಸಿ , ಅವರ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆಗಳ ಗೆಜ್ಜೆ ಸದ್ದನ್ನು ಆಲಿಸಿ ಸಂತೋಷ ಪದ್ದುತಿದ್ದೇನೆ.ಇಂದೆನೋ ಎಲ್ಲ ನೆಮ್ಮದಿ , ಆದರೆ ಆ ನಿನ್ನೆ ಇಂದುಗಳ ನಡುವೆ ನೋವು ನಲಿವು ಎರಡೂ ಅಡಗಿ ಕುಳಿತಿದೆ . ಇದೇ ಬದುಕು !!!
                                                        ಕೃಪೆ ,
                                                              ಲವಲvk